DOI: https://doi.org/10.32515/2663-1636.2020.5(38).9-17

Новітні форми та національні моделі регулювання фундаментальними науковими дослідженнями

О.М. Левченко, А. Аль-Газалі

Про авторів

О.М. Левченко, професор, доктор економічних наук, проректор з наукової роботи, Центральноукраїнський національний технічний університет, м. Кропивницький, Україна, ORCID: http://orcid.org/0000-0001-5452-7420, e-mail: om_levchenko@ukr.net

А. Аль-Газалі, cтажист кафедри економіки, менеджменту та комерційної діяльності, Центральноукраїнський національний технічний університет, м. Кропивницький, Україна, ORCID: http://orcid.org/0000-0002-4524-7360, e-mail: abosultan711@hotmail.com

Анотація

Статтю присвячено дослідженню особливостей регулювання фундаментальними науковими дослідженнями, що здатні забезпечити підвищення рівня та якості задоволення життєвих потреб соціуму засобами цілеспрямованої діяльності щодо формування найбільш загального за масштабом динамічного комплексу знань з автономними закономірностями функціонування та саморегулювання. Особливу увагу приділено засобам активізації, нарощування масштабів та універсалізації практико-перетворювання діяльності на основі добування принципово нового знання за умов чіткого дотримання об’єктивних критеріїв формування наукового світогляду про базові структури природи, суспільства та мислення.

Ключові слова

фундаментальні наукові дослідження, форми регулювання, національні моделі, організаційно-економічний механізм регулювання

Повний текст:

PDF

Посилання

1. Bogush, L.G.(2010). Sotsialʹnyy capital I sotsiohumanitarnyy prostir: metodolohiya vyznachennya, vzayemozvyazky, vektory rozvytku [Social capital and socio-humanitarian space: methodology of definition, relationships, vectors of development]. Ekonomika ta derzhava – Economy and state, 4, 15-20.Retrieved from http://www.economy.in.ua/pdf/4_2010/5.pdf [inUkrainian].

2. Gassler, H., &Shibani, A. (2011). Nepraktichnaya nauka. Kak otsenit' rezul'tativnost' fundamental'nykh issledovaniy [Impractical science. How to evaluate the performance of fundamental research]. Forsait – Foresight, 5, 1, 40-47 [in Russian].

3. Kuhn, T. (2014). Posle struktury nauchnykh revolyutsiy [After the structure of scientific revolutions]. Moscow: AST; Minsk: Harvest [in Russian].

4. Kuhn, T. (2001). Struktura naukovykh revolyutsiy [The structure of scientific revolutions]. Kyiv: Port-Royal. Izbornik. izbornyk.org.ua. Retrieved from http://izbornyk.org.ua/kuhn/kuhn.htm [in Russian].

5. Lakatos, I. (2008). Selected Works on Philosophy and Methodology of Science. (I.N. Veselovsky, A.L. Nikiforova, V.N. Porusa, Trans). Moscow: Academic Project; Tricksta.

6. Panin, A.V. (1981). Dialekticheskiy materialism I postpozitivizm (kriticheskiy analiz nekotorykh sovremennykh burzhuaznykh kontseptsiy nauki) [Dialectical materialism and post-positivism (a critical analysis of some modern bourgeois concepts of science)]. Moscow: Publishing house Mosk. University [in Russian].

7. Popper, K. (1983). Logika I rost nauchnogo znaniya [Logic and the growth of scientific knowledge]. Moscow: Progress [in Russian].

8. Popper, K. (2002). Objective knowledge. Evolutionary approach. (D.G. Lakhuti, Trans.; V.N. Sadovsky, Eds). Moscow: Editorial URSS.

9. Stryukovsky, V.I. (1985). Istoriya i logika razvitiya nauchno-tekhnicheskoy deyatel'nosti [History and logic of development of scientific and technical activities]. Moscow: Mysl [in Russian].

10. Shtraks, G.M., & Shtraks, M.G. (1985). Dialektika formirovaniya nauchnykh ubezhdeniy [Dialectics of the formation of scientific beliefs]. Moscow: Moscow University Publishing House [in Russian].

11. Drobyazko, S., Malakhovskyi, Yu., Zhovnovach, R., & Mohamed, M. (2020). The concept of the mechanism of managing the intellectual resources of the innovative active enterprises’ employees (experience of Great Britain). Economics. Ecology. Socium, 4, 1, 24-32 [in English].

12. Feyerabend, P. (1975). Against Method. London: Verso. monoskop.org. Retrieved from https://monoskop.org/images/7/7e/Feyerabend_Paul_Against_Method.pdf [in English].

13. Feyerabend, P. (1978). Science in a Free Society. London: New Left Books [in English].

14. Lacatos, I. (1970). Falsification and the Methodology of Scientific Research Programmes. Criticism and Growth of Knowledge. I. Lacatos, A. Musgrave (Eds.). Cambridge University Press. Springer Link. doi.org. Retrieved from https://doi.org/ 10.1007/978-94-010-1863-0_14 [in English].

15. Malakhovskyi, Yu., Zhovnovach, R., & Nabulsi, H. (2020). Features of public-private partnership as a means of regulating the development of the social sphere of innovative ecosystems. PIRETC. Proceeding of The International Research Education & Training Centre, 8, 01, 13-22. Retrieved from https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rja&uact=8&ved= 2ahUKEwjnhcudwd3uAhURmYsKHZMLCtEQFjAAegQIAhAC&url=http%3A%2F%2Fdspace.kntu.kr.ua%2Fjspui%2Fhandle%2F123456789%2F9394&usg=AOvVaw00TmqQiYGxWxV8almC4QZr.[in English].

16. OECD/Eurostat (2005), Oslo Manual: Guidelines for Collecting and Interpreting Innovation Data, 3rd Edition, The Measurement of Scientific and Technological Activities, OECD Publishing, Paris. doi.org. Retrieved from https://doi.org/10.1787/9789264013100-en [in English].

17. Popper, K. (1956). Three views concerning human knowledge. Contemporary British philosophy. H.D. Lewis. (Ed.). L.-N.Y.: Allen & Unwin [in English].

18. R&D (n.d.). cebglobal.com. Retrieved from https://www.cebglobal.com/innovation-strategy/research-development/activity-map.html [in English].

Пристатейна бібліографія

  1. Богуш Л.Г. Соціальний капітал і соціогуманітарний простір: методологія визначення, взаємозв’язки, вектори розвитку. Економіка та держава. 2010. № 4. С. 15-20. URL: http://www.economy.in.ua/pdf/4_2010/5.pdf (дата звернення15.11.2020).
  2. Гасслер Х., Шибани А. Непрактичная наука. Как оценить результативность фундаментальных исследований. Форсайт. 2011. Т. 5. № 1. С. 40-47. URL: https://foresight-journal.hse.ru/2011-5-1/28506086.html (дата звернення 10.11.2020)
  3. Кун Т. После структуры научных революций. Москва: АСТ; Минск: Харвест, 2014. 510 с.
  4. Кун Т. Структура наукових революцій. Київ: Port-Royal, 2001. Ізборнік. URL: http://izbornyk.org.ua/kuhn/kuhn.htm(дата звернення12.11.2020).
  5. Лакатос И. Избранные произведения по философии и методологии науки / пер. с англ. Веселовского И.Н., Никифорова А.Л., Поруса В.Н. Москва: Академический Проект; Трикста, 2008. 475 с.
  6. Панин А.В. Диалектический материализм и постпозитивизм (критический анализ некоторых современных буржуазных концепций науки). Москва: Изд-во Моск. ун-та, 1981. 240 с.
  7. Поппер К. Логика и рост научного знания. Москва: Прогресс, 1983. 605 с.
  8. Поппер К. Объективное знание. Эволюционный подход / пер. с англ. Лахути Д.Г.; отв. ред. Садовский В.Н. Москва: Эдиториал УРСС, 2002. 384 с.
  9. Стрюковский В.И. История и логика развития научно-технической деятельности. Москва: Мысль, 1985. 160 с.
  10. Штракс Г.М., Штракс М.Г. Диалектика формирования научных убеждений. Москва: Издательство Московского университета, 1985. 168 с.
  11. Drobyazko S., Malakhovskyi Yu., Zhovnovach R., Mohamed M. The concept of the mechanism of managing the intellectual resources of the innovative active enterprises’ employees (experience of Great Britain). Economics. Ecology. Socium. 2020. Vol. 4, No. 1. P. 24-32. DOI: 10.31520/2616-7107/2020.4.1-3(датазвернення15.11.2019).
  12. Feyerabend P. Against Method. London: Verso, 1975. 279 p. URL: https://monoskop.org/images/7/7e/Feyerabend_Paul_Against_Method.pdf (дата звернення11.11.2020).
  13. Feyerabend P. Science in a Free Society. London: New Left Books, 1978. 221 p.
  14. Lacatos I. Falsification and the Methodology of Scientific Research Programmes. Criticism and Growth of Knowledge / eds. Lacatos I. & Musgrave A. Cambridge University Press, 1970. Pp. 91-195. DOI: https://doi.org/ 10.1007/978-94-010-1863-0_14 (дата звернення12.11.2020).
  15. Malakhovskyi Yu., Zhovnovach R., Nabulsi H. Features of public-private partnership as a means of regulating the development of the social sphere of innovative ecosystems. PIRETC. Proceeding of The International Research Education & Training Centre. 2020. Vol. 8. Issue 01. P. 13-22. URL: https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwjnhcudwd3uAhURmYsKHZMLCtEQFjAAegQIAhAC&url=http%3A%2F%2Fdspace.kntu.kr.ua%2Fjspui%2Fhandle%2F123456789%2F9394&usg=AOvVaw00TmqQiYGxWxV8almC4QZr (дата звернення 15.11.2020).
  16. Oslo Manual: The measurement of scientific and technological activities. Proposed Guidelines for Collecting and Interpreting Innovation Data, 3rd Edition. URL: https://www.oecd-ilibrary.org/docserver/9789264013100-en.pdf?expires=1603171707&id=id&accname=guest&checksum=A9451010DECB2EA8CC91EFF9D2BF2EFA (дата звернення 10.11.2020)
  17. Popper K. Three views concerning human knowledge. Contemporary British philosophy / ed. H.D. Lewis. L.-N.Y.: Allen & Unwin, 1956. 366 p.
  18. R&D. Gartner. URL: https://www.cebglobal.com/innovation-strategy/research-development/activity-map.html (дата звернення 13.11.2020).

Copyright (c) 2020 О.М. Левченко, А. Аль-Газалі